Mijn visie op het gebied van eetstoornissen, voeding, leefstijl, emoties, gedragingen, holisme, spiritualiteit en mijn persoonlijke verhaal (passie, eetstoornis, hsp, zwangerschap, depressie, burnout & emigratie) (scroll naar beneden, tot je deze kleur tekst tegenkomt).

​

Even voorstellen:

Dascha Bibiano Willemsen (1986) is de drijvende kracht achter Diëtistenpraktijk DDiëtist / The Holistic Dietician. De praktijk is geopend op 10 Oktober 2010.

​

Dietistenpraktijk DDietist hanteert:

De holistische benadering, waarbij niet enkel naar voeding & gedrag(sverandering) wordt gekeken, maar tevens naar alle factoren in het leven die hierop van invloed kunnen zijn. 

Dascha is van mening dat een voedingspatroon niet gewijzigd kan worden op lange termijn, wanneer er niet naar alle factoren wordt gekeken die hierop van invloed kunnen zijn.

Voeding, leefstijl, psyche; gezondheid & gedragingen (en de rol van emoties), hebben altijd haar interesse gewekt; 'Naarmate ik mij verdiepte in deze onderwerpen en steeds meer te weten kwam, kwam ik erachter dat er nog zoveel bij te leren valt over deze onderwerpen;  je bent nooit uitgeleerd en dat is juist zo leuk!; er valt altijd nóg meer te leren en te ontwikkelen. Door middel van cursussen, opleidingen en literatuur probeer ik steeds meer te ontdekken op het gebied van deze onderwerpen. Het voelt als een soort zoektocht en reis.'

​

Zij is Holistisch geregistreerd Diëtist afgestudeerd aan de Hogeschool van Amsterdam HBO Voeding & Diëtetiek (in het jaar 2010), waarna zij zich heeft gespecialiseerd in diverse richtingen (o.a. (voedings-) psychologie, whole foods & natuurvoeding, holisme, eetstoornissen & eetproblematiek, cognitieve gedragstherapie, eating psychology coaching, het zenuwstelsel, darmflora en het immuunsysteem, hormoonstoornissen & hormoonbalans en fertiliteitsproblematiek (o.a. Endometriose & PCOS), the alchemy of herbs (herbal remedies). Tevens heeft zij bijscholingen gedaan rondom: Orthomoleculair therapeut, Psycho-Neuro-Immunologie (PNI), Naturopathie.

​

Tijdens haar praktijkvoering is zij tevens afgestudeerd als (Power-Ashtanga)yoga docente (& mindfullness & meditatie), waarna zij Cognitieve gedragstherapie voor Diëtisten, Behandelen van Eetstoornissen en Positieve Psychologie heeft afgerond aan de HvA (Scholing voor zorgprofessionals-Post-HBO).

 

Haar passie voor het overbrengen van een holistische leefstijl; gezonde voedingsgewoonten, bewustwording; inzichten in oorzaken van bepaalde gedragingen rondom voeding, inzichten in hormoonbalans door voedingsaanpassingen, omgaan met- & voorkomen van fysiologische (o.a. hormonaal) en emotionele triggers (o.a. emotioneel), en een gezonde leefstijl zorgt ervoor dat zij met veel plezier, veel aandacht aan haar praktijk schenkt en zoveel mogelijk mensen wilt helpen om een gezonder, gelukkiger en contenter leven te leiden, met kleine of grotere (afhankelijk van de hulpvraag en wensen van de client) aanpassingen in het voeding- & leefstijlpatroon.

 

Dascha kan jou helpen een gezonde en bewuste relatie met voeding, beweging & gedachten (+ gedrag/psyche) te ontwikkelen en obsessies met voeding (eetstoornissen en emotioneel eten) of (crash)diëten te doorgronden & te overwinnen, zodat je weer met plezier kan genieten van eten, bewegen en een gebalanceerde manier van leven!

 

Visie - Het praktische deel van de behandeling;

Bij het maken van een persoonlijk voedingsadvies houdt de diëtist rekening met de hormoonbalans (o.a. hormonen zoals insuline, cortisol en hormonale balans na de overgang (veranderingen in oestrogeen en testosteron niveau) en is zij een voorstander van pure, biologische voeding*. Indien je interesse uitgaat naar natuurlijker leren eten (of meer plantaardig), kan Dascha je hierin erg goed begeleiden, maar natuurlijk kan je zelf je wensen aangeven, uiteindelijk moet jij je prettig voelen en gelukkig zijn met het voedingsadvies. De dietist zal wel altijd bepaalde adviezen onderbouwen (bijv. wat doet het hormonaal met/in  je lichaam), zodat je zelf je afweging kunt maken wat je wilt en bij je past.

​

*Wanneer je liever 'niet (geheel) biologisch' eet, dit niet past bij je leefstijl of je budget niet toereikend is, dan is dit uiteraard ook mogelijk en zal Dascha hier rekening mee houden bij de berekening van je persoonlijke voedingsadvies/menu en advies.

​

Zij spreekt uit ervaring, wanneer je inzicht krijgt in:

Fysiologische reacties (mogelijke triggers voor overeten, o.a. hormonaal) + Emotionele onderliggende redenen van overeten + gedragspatronen (ook vanuit je jeugd/opvoeding) + je persoonlijke behoeften leert aangeven & grenzen leert stellen + relevante kennis verkrijgt over voeding + hoe je hoofd en lichaam weer samen leert werken (connectie/verbinding): 

- Je eetbuien & overeten kunt voorkomen.

- Je lekker kunt eten zonder overeten(drang).

- Je meer ontspannen leert voelen, hoe je minder onrust en chaos ervaart in je hoofd en lijf.

- Je energieker zult voelen.

- Je beter naar lichaamssignalen kunt luisteren.

- Je meer liefde en begrip voor je lijf leert hebben.

- Je meer in jouw eigen energie komt te staan.

- Je eigen emoties beter leert voelen en ermee om leer gaan.

- Je ontspannen kunt zijn met jouw voedingspatroon.

- Je om kunt leren gaan met perfectionisme en angsten.

- Je een duidelijk stappenplan krijgt, wat voor jou persoonlijk werkt om je hulpvragen aan te pakken, samen met de diëtist.

​

Lees hier het artikel over: Gewichtsregulatie door hormoonbalans uit ZonderMeer magazine (dateert uit 2013).

​

 

Jouw/Uw Holistisch Geregistreerd Diëtist & Voedings-psycholoog:

''In 2010 ben ik afgestudeerd aan de Hogeschool van Amsterdam als diëtiste. Tijdens en na mijn studie heb ik als vrijwilliger in een kliniek gewerkt waar clienten met verslavingen werden behandeld, ook eetverslavingen. Werken in de kliniek heeft mij veel inzicht gegeven over de psychische balans en de connectie tussen een gezond voedings- en beweegpatroon, je geluksgevoel, emoties, doorzettingsvermogen en zelfvertrouwen.  Naast mijn werk in de kliniek heb ik wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd op het gebied van Sweet eating en bariatrische chirurgie, dit was tevens mijn afstudeerscriptie (gepubliceerd op Springerlink).''

 

''Eind 2010 heb ik mijn zelfstandige praktijk, Dietistenpraktijk DDietist, opgestart met de specialisatie eetstoornissen, eetproblemen en hormoonstoornissen. Tijdens mijn praktijkvoering heb ik de opleiding Hbo Poweryoga aan de HvA, de opleiding Hbo Cognitieve gedragstherapie voor dietisten, Behandelen van Eetstoornissen en Positieve Psychologie aan Psydi afgerond.''

 

''Ik zet mij onder andere in voor meiden/vrouwen, jongens/mannen met een eetprobleem, eetstoornis. Zelf heb ik in het verleden regelmatig te maken gehad met emotioneel eten, eetbuien en compenseren door overmatig te sporten (en weet hoe vervelend en machteloos je jezelf kunt voelen na een eetbui (roes) en in een periode waarin eetbuien achter elkaar voorkomen. Ik weet nu de oorzaak (oorzaken) hiervan  en weet hier nu zo mee om te gaan dat deze eetbuien (bijna) niet meer voorkomen. Als ze voorkomen weet ik waarom/waardoor en zorg dat dit een leer moment wordt ipv een negatief-moment. Dit komt ook, omdat ik hier nu op een heel andere manier mee om weet te gaan. Voornamelijk, omdat ik de fysiologische redenen (reactie van hormonen) en de psychische  en emotionele oorzaak/oorzaken weet, waardoor je gemakkelijker in een eetbui schiet of waarom je door kunt eten van bijvoorbeeld suikerrijke voeding. Met de kennis van nu kies ik er bewust voor wanneer ik iets 'lekkers' eet. Het is geen onderdrukker meer van emoties (emotionele-, psychische trigger) of vervanger van behoeften. Wanneer je ooit een eetstoornis of eetprobleem hebt gehad, kan deze altijd in geringe mate aanwezig blijven, maar kan je door inzicht in fysiologische reacties, emotionele inzichten, psychische oorzaken,  bewustwording,  jezelf beter leren kennen en aanvoelen en herkennen wat jij op dat moment nodig hebt (of momenten ervoor); jouw persoonlijke behoeften. Hierdoor kan je eetbuien leren voorkomen. Voeding is geen obsessie of frustratie meer. Voeding beïnvloed mijn dagelijkse bezigheden en gevoelens niet meer op een negatieve manier. Ik haal nu energie uit mijn voedings- en sportpatroon. Wanneer ik voor iets lekkers kies, komt dit niet meer voort uit vergeten of genegeerde behoefte(n) of onderdrukking van emotie(s), maar omdat ik daar ook echt bewust voor heb gekozen. Geen schuldgevoel achteraf of obsessief bezig zijn met voeding, maar een bewuste keuze waar ik van geniet en achter sta.

​

'Geen obsessie meer, maar bewust zijn van je persoonlijke behoefte(n) & voedingspatroon'

​

Holistische leefwijze; Vertragen & verbinden.

''Luisteren naar mijn emoties, energie, behoeften, grenzen, gezond-, lekker-, en puur eten (met de afwisseling in genotvoeding) betekent voor mij niets meer dan liefde voor jezelf, wetende hoe je naar je lijf kunt luisteren en haar signalen, behoeften en grenzen leren volgen. Ik geloof niet in crash-/standaard diëten, maar ik geloof in bewustwording; het aanpassen van je (eet-/beweeg-) gewoonten en luisteren naar je lichamelijke en geestelijke en emotionele behoeften.''

​

Mijn verhaal...

Mijn eetstoornis verleden:

''In mijn pubertijd ontwikkelde ik eetbuien, daarnaast sportte ik obsessief en veel. Dit ontwikkelde zich allemaal geleidelijk. Ik werd mij pas bewust van de ernst van mijn eet-/leefstijlprobleem (boulimia) toen ik voor mijn opleiding Voeding & Dietetiek stage liep bij een eetstoornis kliniek (afkickkliniek) en (Amerikaanse) dietist gespecialiseerd in eetstoornissen, waarbij ik als stagiaire niet alleen bij de individuele sessies aanwezig was, maar ook bij de groepssessies. Ik dacht altijd wel dat mijn gedragingen niet helemaal gezond waren, maar deed het altijd af als 'het is toch niet zo erg, mijn lijf is nog oke en mensen zien het denk ik niet aan me.....' ook al voelde ik me wel te dik, maar dit had ik al vanaf jongs af aan, dus echt verandering was er niet in mijn gevoel (terwijl als ik nu foto's terugkijk van mijn kindertijd denk ik: Ik was helemaal niet dik, ik at gezond als kind, mijn lijf zag er gezond uit). Tijdens mijn stage periode, die ik ook heb verlengd (bij de kliniek en bij de diëtist) uit interesse heb ik veel geleerd en ook zelf toegepast. Na mijn stage, had ik wel nog steeds te maken met mijn eetstoornis, ook al was ik me wel al bewust van dat er iets moest veranderen en ook al wat tools om hieraan te werken. Ik had veel geleerd tijdens mijn stage, maar kwam helaas niet tot de kern. Perioden ging het goed, maar ook perioden slecht...

​

Na het opstarten van mijn praktijk (in oktober 2010) ging ik als zelfstandig diëtist verder met o.a. onderzoeken en specialiseren in eetstoornissen (denk aan gedragingen, psyche, emoties, voedingspsychologie, etc. etc.). Ik kwam steeds meer te weten (met name over het psychische vlak), mijn enthousiasme nam het soms over omdat ik zoveel nieuws te weten kwam; het hield maar niet op, het was en is super interessant. Deze kennis vanuit verschillende professionele hoeken gebruikte ik om mijn eigen behandelmethode voor de praktijk te vormen en gebruikte mezelf voornamelijk als proefpersoon met betrekking tot toepassen van bepaalde/verschillende behandeltechnieken en vaardigheden t.a.v. eetstoornissen (ik besprak deze technieken en vaardigheden ook vaak met bevriende behandelaars, coaches of psychologen). Ik dook ook meer de diepte in en koos ook paden die meer de holistische kant op gingen (o.a. emotioneel, grenzen, voelen, hoofd- & lijf connectie). Door de holistische insteek kreeg ik meer connectie met mezelf (o.a. emotioneel, behoeften, grenzen aangeven), dit werkte voor mij positief uit in de behandeling van mijn eetstoornis. De puzzelstukjes vielen op zijn plek. De gecombineerde behandelmethoden en vaardigheden uit verschillende hoeken (o.a. voeding en dietetiek, psychologie, holisme) die voor mij positief uitwerkten, pas ik ook toe in de praktijk voor/met clienten. Tijdens mijn praktijkvoering (periode 2010-2015; 5 jaar) bleef ik me verdiepen en breidde behandelmethoden zich uit.

​

en toen....zwanger!

werd ik zwanger (2015)! Mijn zwangerschap (eerste kindje) was gepland (zover dat kan) en we verheugde ons enorm op dit spannende (hoe zal ze/hij zijn), liefdevolle, mooie en nieuwe leventje. Ik was (ben) altijd zeer positief ingesteld. Tijdens mijn zwangerschap en bevalling (was wel heftig qua pijn, maar de bevalling ging vrij snel) had ik het volle vertrouwen in mijn lijf, liet alles ook een beetje op me afkomen (mijn gedachte was dan ook; het is iets natuurlijks, mijn lijf kan dit aan en zonder verdoving; liever geen medische poespas dacht ik toen). Waar ik alles voor mijn dochtertje in praktische zin (lees: alle spulletjes, kleertjes, etc waren aanwezig) in de puntjes had voorbereid, had ik de aandacht voor/op mezelf op een (enorm!) laag pitje gezet (zowel praktisch als emotioneel).

​

Vòòr mijn zwangerschap had ik een bepaald levensritme aangeleerd, waardoor ik geen tot weinig eetbuien meer had. Ik was gelukkig en blij met mijn lijf.

​

Mijn eetprobleem kwam terug...

In augustus 2016 ben ik bevallen van onze dochter Cloè. Tijdens mijn zwangerschap is mijn eetprobleem helaas terug gekomen;

Achteraf gezien vond ik de verandering van mijn lijf en leven best heftig. Uiteraard wist ik dat er veel te veranderen stond in mijn leven, maar ik had zeker niet alles voorzien (wat ook eigenlijk niet kan, daarnaast hebben de meeste vrouwen het voornamelijk over de 'roze wolk') mede ontstaan door; mijn lijf die veranderde qua gevoel, qua uiterlijk en hormonale balans, veel stressvolle interne/externe factoren (denk aan (daar komt het lijstje hoor ;)) verkoop huis, aankoop huis, verhuizing, verbouwing, lekkage badkamer (en rotte muur en vloer die achter de tegels vandaan kwam), mijn schoonmoeder kwam bij ons logeren in (ons 'te' kleine huis. Ze sliep in de woonkamer) de laatste weken van mijn zwangerschap (het was lief bedoeld), logees (heel gezin) uit Brazilie in (ons 'te' kleine) huis (dit was al lange tijd van tevoren afgesproken) (ik dacht gewoon; Dat kan wel, maar het was gewoon teveel achteraf gezien, ging volledig over mijn eigen grenzen heen)... en daarnaast gebeurde er nog wat ingrijpende zaken) een veranderd leefpatroon; o.a. niet meer spontaan en geregeld kunnen sporten (tevens een van mijn hobby's (moment voor mezelf, 'oplaad' moment) en waar ik altijd op emotioneel vlak veel aan had, mede door de vermoeidheid en volle dagen), slaap tekort(!), confrontatie met mijn eigen opvoeding/jeugd door de geboorte van mijn dochtertje, onrust in mijn leven, mijn eigen emoties naar de achtergrond drukken en volledig in het teken staan van mijn dochtertje (ik stond constant op standje 'aan/alert'), niet goed aangeven van eigen grenzen & wensen (afgaan op eigen gevoel en behoeften)(veel over mijn eigen grenzen laten gaan) en het te laat uiten dat ik hulp nodig had en dus te laat met zoeken van goede externe steun. Ik heb hierdoor tijdens mijn zwangerschap een pre-natale depressie en na mijn zwangerschap voortzettende post-natale depressie ontwikkeld die nog lang in stand is gehouden....omdat ik het allemaal zelf wilde doen (en misschien ook wel niet wilde laten zien dat het niet goed met mij ging).

 

Ik ben toen ongeveer 30 kg aangekomen tijdens mijn zwangerschap (ook wel veel vocht, want mijn benen en voeten waren enorm opgezwollen, het was ook hartje zomer in augustus). Op het einde van mijn zwangerschap ben ik niet meer op de weegschaal gaan staan (tijdens mijn zwangerschap, veranderde mijn smaak(sensatie)(veel behoefte aan zoet en groenten vond ik ineens niet meer lekker). Ik vond de eetbuien fijn, maar ook weer niet (telkens enorme onrust en schuldgevoelens over gezondheid van mn dochtertje vooral), deed dit stiekem uit schaamte, alleen en plande ze ook... het sporten lukte me niet meer, ik was contant moe (werkte ook heel veel; vond het leuk, maar het was ook zeker een soort uitweg/afleiding heb ik achteraf ondervonden).

 

Ontwikkeling van pre- & postnatale depressie.

Door de ontwikkeling van een pre- & postnatale depressie, die met de kennis van nu, al tijdens mijn zwangerschap is ontstaan (prenatale depressie)(dat had ik toen niet echt door). Ik heb deze periode dan ook als niet prettig (veel struggles lichamelijk en mentaal, ook veel externe stressvolle oorzaken) ervaren, helaas. Die kilo's gingen er door de bevalling natuurlijk deels af, maar door mijn postnatale depressie en nieuwe vermoeiende. structuurloze leeffase bleven de eetbuien in stand. Het was een uitweg; Het enige moment voor mij dat ik me even terug kon trekken, even aan niets denken, even mijn gevoel uitschakelen op wat er echt gaande was en totale focus op het lekkers (even standje 'alert/aan' ontwijken..). Ik moest een geheel nieuw ritme vinden tijdens deze nieuwe leeffase en nieuwe omstandigheden; Alsof je manager wordt van een groot bedrijf, maar dan zonder ervaring en zonder tijd voor goede zelfzorg (o.a. onvoldoende slaap, geen oplaad-momenten). Ik voelde constant een enorme druk.

De kilo's gingen er heel slecht af tijdens mijn postnatale depressie, dit maakte me momenten moedeloos. Ik kon mijn balans maar niet terugvinden (mentaal, op voedingsgebied, sportgebied, leefritme....(je kan natuurlijk als moeder ook niet meer zomaar gaan sporten als uitlaadklep (was mijn idee. Voelde me dan egoïstisch) Het was ook een vorm van controle; niet kunnen loslaten van mijn dochtertje als het niet nodig is (ik zag op dat moment sporten of aandacht voor mezelf als iets wat op de laatste plek kwam). Er gaat ook veel planning aan vooraf; denk aan je man die thuis moet zijn (of je moet het plannen met elkaar - mijn man is (was) Personal Trainer en werkte vooral ochtenden/einde middag tot 's avonds laat) of het regelen van oppas)). (Als je moeder bent, werkt, moe bent en depressief denk je soms...laat ook maar; Al dat geregel).

 

Zorgen maken, en zorgen vóór.

Er kwam ook een hoop schaamte bij kijken....want ik kwam aan in gewicht...als dietist (iets waar ik nu heel anders over denk - ik was veel te streng voor mezelf, want dit negatieve oordeel naar/over mezelf werkte natuurlijk niet mee). Ik was ook bang voor het oordeel van anderen... voelde me gefaald (ik ben tenslotte toch Diëtist en Cognitief gedragstherapeut?! en ik heb dit toch al eens eerder gedaan?! (toen was uiteraard een heel andere situatie dan deze keer; met niet alleen maar de verantwoordelijkheid voor mezelf), maar het lukte me maar niet toe te passen....langzaam leerde ik lessen door mij te verdiepen in een holistische leefstijl... maar toen... kreeg ik er een burn-out bovenop: Ik ben HSP/Empath en sta als moeder vrijwel altijd 'aan'. Ik heb lange tijd toen het met mijn dochtertje niet goed ging alle ballen hoog proberen te houden. Deze heftige medische zaken rondom onze dochter; ziekenhuis in en uit....meerdere keren achter elkaar (+ verantwoordelijkheid niet kunnen loslaten en tegelijk de praktijk in goede banen leiden), brak me; zowel fysiek als emotioneel.

Tegelijkertijd maakte ik me enorme zorgen over mijn cliënten omdat ik afwezig was mbt hun behandeling. Ik voelde me schuldig....Ik was bang dat ze het mij kwalijk zouden nemen, de ernst niet zouden inzien, weg zouden gaan, slechte reviews zouden schrijven (dat wilde ik niet, na zolang mijn hart en ziel aan mijn praktijk te hebben gegeven), bang dat cliënten het niet zouden begrijpen; veel gedachten gingen er door mijn hoofd, voornamelijk zorgen; Over zorgen maken, en zorgen vóór.

(Achteraf gezien, waren cliënten enorm lief en begripvol).

​

Burn-out. (& depressie)...

Emotioneel en fysiek uitgeput, ging ik na de lange ziekenhuis verblijven (altijd langer dan een week), toch direct weer aan het werk; ook veel inhalen en mijn cliënten zo snel mogelijk weer coachen en helpen. Ik werkte veel uren en veel dagen. Putte mezelf ontzettend uit, het was toch ook wel een uitweg om afleiding te zoeken en met anderen hun problemen bezig te houden en te helpen, en mijn eigen zorgen naar de achtergrond te drukken. Ik was in de praktijk toen mijn lijf letterlijk aangaf: STOP! Ik kon sommige letters op mijn scherm niet meer lezen, lezen zonder te begrijpen, en voelde me enorm emotioneel, verward, liep te ijsberen tussen praktijk, keuken, wc en koffiezetapparaat in de praktijk, zonder te weten; wat ik nou eigenlijk wilde doen. In de wc keek ik in de spiegel en zag dat één zijde van mijn gezicht een beetje hing (het voelde ook anders aan)....  Ik heb een standaard berichtje gepakt uit mijn telefoon mbt 'afmelden wegens ziekte' (en geprobeerd te veranderen) aan mijn cliënten die dag, waar ik erg lang overdeed (ik heb het bericht vele malen proberen na te lezen (klinkt gek, maar het was met enorme inspanning proberen te lezen, maar zonder te begrijpen) en uiteindelijk maar gewoon toegestuurd). 

Na dit geregeld te hebben ging ik naar huis, nog steeds niet bewust van de ernst van de situatie...ik dacht...ik ga zo snel mogelijk weer werken. Totdat mijn zusje op bezoek kwam en zich zorgen maakte. Door haar ben ik uiteindelijk naar de arts gegaan, die eerst dacht aan een lichte TIA (onderzoeken gehad in het ziekenhuis), maar later bleek het een burnout te zijn. Toen het besef kwam dat ik maanden uit de running moest gaan, stortte mijn wereld in, met emotionele episodes. Mijn ideeën gingen naar een 'worst-case scenario'. Ik dacht dat ik mijn praktijk nooit meer kon voortzetten, alles stortte voor mijn gevoel in. Met hulp van mijn moeder heb ik toen mijn praktijk 'op pauze' gezet. Tijd heelt wonden (ook de lieve kaartjes deden goed) tevens de verkregen inzichten naarmate ik herstelde. Ik heb toen veel gepraat met een coach en een heel behulpzaam boek gelezen (toen ik weer kon lezen - in een soort strip/knip/plak-vorm boek (veel plaatjes, weinig tekst - speciaal geschreven voor mensen met een Burn-out en zo fijn!). De titel: Burn Out Dagboek - geschreven door; Maaike Hartjes.

Mijn burnout heeft mij nog meer geleerd over mogelijkheden mbt een nieuwe holistische leefstijl vormgeven. Het heeft mij een andere kijk gegeven op mijn lijf, met betrekking tot het belang van vertragen en verbinden.

​

Harde periode, maar leerzaam.

Het was een moeilijke tijd en heeft tijd gekost; een lange bewustwordingsfase, maar ook een ontzettende leerzame fase! Tijdens deze nieuwe levensfase als moeder heb ik de holistische leefwijze op een weer andere manier leren ontdekken en toepassen; vertragen, verbinden, bewustwording (en herindelen van mijn 'nieuwe' leven), grenzen nog beter leren aangeven (andere dynamiek; hoe doe je dit in het gezinsleven), het belang van herkennen en ruimte geven van mijn eigen emoties, beter communiceren van mijn grenzen, behoeften en gevoelens aan mijn vriend(man), ruimte geven voor gevoelens en emoties, en hoe ruimte te geven voor eigen tijd/hobbies in een gezinssituatie (ik cijferde me veelal weg in het begin en alsnog vind ik dat soms nog lastig, maar ben er wel achter gekomen, dat als je goed voor jezelf zorgt (en dus ook onder andere tijd voor jezelf inplant, jezelf dit gunt en deze op de juiste 'opladende' manier invult), vertraagd en verbind, je er echt beter voor de mensen om je heen waarvan je houdt kan zijn; zowel emotioneel (begrip, kalmer, rust, aandacht) als fysiek (energie)) en je ook een goed voorbeeld geeft aan je kind(je). Gun en geef jezelf de tijd (wees mild voor jezelf) om bewust te worden en jezelf te ontwikkelen; opnieuw je plek te vinden in een nieuwe levensfase als dat nodig is.

​

​

Emigratie: Portugal...

Een nieuw avontuur, een nieuwe levensfase, een nieuw begin...

Tijdens deze leerzame perioden, zijn mijn man en ik tevens tot de conclusie gekomen dat we na de geboorte van onze dochter, vormen van een gezin, beide nogal wat 'ballen' hoog te houden hadden en in een patroon vervielen waar we niet gelukkig van werden. We werkten erg veel en het leek alsof we verstrengeld waren geraakt in het Amsterdamse dure leven van vaste lasten (waarbij we geen gekke of 'extra' dingen deden); de Nederlandse 'rat-race' van werken, toch ook wel prestatiedruk, huishouden, zorgen, drukte, langs elkaar heen leven, weinig plek (lees: geen) voor hobbies, weinig tijd voor onszelf en weinig in de natuur. Niet zoals we het ons hadden voorgesteld; Het gezinsleven nu is gewoon heel anders dan hoe wij het kende vanuit onze jeugd, zonder electronica, beter verdeelde taken tussen ouders (leek het) en meer buiten zijn/leven. We besloten een plan te maken om te kunnen vertragen en verbinden en binnen enkele jaren een ander leven te willen opbouwen om dit te kunnen realiseren; In Zuid- Portugal. Meer tijd voor elkaar, aanwezig zijn (verbinden), bewuster leven (vertragen), minder robotisch, meer tijd voor hobbies, meer natuur, minder drukte (van verkeer en drukte van de stad), beetje meer het 'natuur en strandleven, prikkel-armere omgeving; een 'hippie' leven' te kiezen, waar we ook onze werk-passies konden blijven uitvoeren. Nu is het dan eindelijk bijna zover (we kijken er al zolang naar uit); In Januari 2023 vertrekken we richting onze droomplek, met zon, zee, strand, natuur, rust en tevens liefdevolle (een beetje alternatief, rustig, levende) mensen. Op deze plek zal ik mijn werk & passie voortzetten zoals ik dat nu ook doe, maar dan in mijn praktijk aan huis (de praktijk in Amsterdam tevens aanhoudend) en digitaal via videobellen, telefonisch, chatten en coaching via de foto-dagboek app. Ik hoop dan ook zelf weer meer rust te hervinden en balans te vinden in gezin, werk, sport- en hobby's; Practice what you preach ;) (het leven blijft een zoektocht, door alle levensfases heen - blijven openstaan voor verbetering, blijven leren, nooit stilstaan in het door-ontwikkelen van een holistische leefstijl, vertragen, verbinden, groeien en overdragen).

​

​

Soms zijn stappen terug in het één...

... Stappen vooruit in het andere.

​

Heden... Bewustwording, Vertraging, Verbonden voelen.

Gelukkig zijn mijn eetstoornis (geheel weg), depressie (pas echt geheel aan kunnen werken na de emigratie / implementeren van een holistische leefstijl; vertragen en verbinden) en burnout achter (geheel weg, na vertragen en verbinden) de rug  (jeetje wat een ontzettende nare periode en wat ben ik blij dat ik eruit ben!) en ben ik klaar om weer aan mezelf te (blijven) werken, zowel mentaal als lichamelijk. (mezelf eraan te blijven herinneren hoe belangrijk vertragen en verbinden is) - weer lekker in mijn vel zitten, in mijn oude shape komen - er komt steeds meer vrijheid en tijd in zicht om te kunnen sporten (wat ik soms nog steeds moeilijk vind om vorm te geven in het gezinsleven in combinatie met mijn passie voor werk) en heb weer de energie (de ene dag meer dan de andere) om gezond te kunnen eten (ik kan mijn intuïtieve eetbehoeften weer vertrouwen). Mentaal is er al heel veel (!) werk verricht, maar ik blijf openstaan voor leer-momenten & verbeteringen in luisteren naar mijn lijf. De lessen die ik al heb geleerd, kan ik nu meenemen in mijn coachingsgesprekken (indien gewenst) voor mijn cliënt(en).

​

Wat ik wel kan zeggen... is dat het leven hier in Portugal ontzettend fijn is (vooral het kunnen aarden na een werkdag op het strand; een avond-strand-wandeling). We hebben onze draai hier echt gevonden. Vertragen en verbinden lijkt hier makkelijker te gaan door de natuurlijkere omgeving.

​

Ik (en mijn man hebben) heb weer tijd voor hobbies (moestuinen, strand, wandelen, lezen, hardlopen, wandelen met de hond, samen leuke dingen doen met het gezin...) en heb ook helemaal mijn draai gevonden rondom het uitvoeren van mijn passie als Holistisch dietist / Voedingspsycholoog; digitale consulten (waarbij mijn doelgroep nu veel breder is geworden; Het leuke is dat ik nu Nederlanders uit Nederland (en Engels sprekende cliënten; van Expats in Nederland, tot geïnteresseerde bewoners in eigen geboorteland (o.a. uit de US, Canada, Australië) ontmoet, maar ook Nederlanders die veelal niet in Nederland wonen (Digital Nomads, Expats, cliënten die veel reizen voor werk, maar ook  (ik noem het maar even) 'de moderne ontdekkings-reizigers'). Omdat ik zelf streef naar een gebalanceerde holistische leefstijl, is de pendeling tussen Nederland (de Nederlandse praktijk) en Portugal (de Portugese praktijk), en veelal online werken, een fijnere balans. Het biedt balans tussen mentale, energetische, lichamelijke en spirituele gezondheid, maar houdt vele mogelijkheden (vrijheden) open.

​

Ook voor holistische coaches geldt;

Je kan de theorie nog zo goed onder de knie hebben...

Je hebt de 'dagelijkse praktijk' nodig om te kunnen evalueren, te leren, ruimte te kunnen maken voor nieuwe paden en nieuwe gedragingen te implementeren (in beweging of in stilstand)... 

Zodat je 'in de actie of/en stilstand' kunt evalueren, geruststellen, verbinden en weer rond kunt kijken (nieuwe plannen maken). Alles blijft veranderlijk en dus is stilstaan een pre, om te kunnen aarden/gronden, te evalueren..., maar ook in beweging blijven, afwisselend... om te groeien (dit kan in stilstand & in beweging) in het leven, hierin balans te leren vinden... keer op keer opnieuw.

 

Soms is een 'stapje terugdoen' of 'stilstaan' in het één' groeien 'naar het andere', en soms is dat 'een stapje harder werken'. Je leert per moment - blijvend evalueren en blijvend leren is een heel belangrijk aspect van een holistische leefstijl nastreven & -leven. Soms is dat in beweging (naar een doel toe) en soms is dat in stilstand (rust, gronden, zijn).

​

​

Missie

''Mijn taak is om jou te helpen ontdekken (bewustworden), je lijf te leren kennen, te verbinden (hoofd en lijf), handvatten aan te reiken, te motiveren, te coachen en te inspireren om een gezonde en gelukkige levensstijl aan te houden. Zeker niet alleen op praktisch gebied (dmv bijv. persoonlijke en gerichte hulp op voeding, planning en beweeggebied), maar juist op het emotionele, innerlijke vlak (gedachten, gevoelens, gedragingen); een holistische visie.

​

''Heb jij ook het punt bereikt dat je een leuke en energieverrijkende uitdaging aan wilt gaan? Neem dan vrijblijvend contact met mij op via het contactformulier op deze website. We kunnen samen jouw behoeften en wensen in kaart brengen en wanneer jij er klaar voor bent kunnen we samen aan de slag.''

 

 - Dascha -

 

​

 

De diëtist bij Diëtistenpraktijk DDiëtist maakt o.a. gebruik van:

Bewustwordingscoaching, realiteitstoetsing, emotionele coaching, positieve psychologie, Cognitieve gedragstherapie, lichaamssignalen leren herkennen (+ hoofd- & lijf connectie hervinden), spiritualiteit; leven vanuit jouw eigen lichaamssignalen, grenzen, behoeften en emoties.  

​

 

Dietistenpraktijk DDietist, de diëtisten zijn

aangesloten bij:

-Het Kwaliteitsregister Paramedici

-De Nederlandse Vereniging van Dietisten

-Natuurdietisten Nederland

 

(De behandelaars voldoen aan de Kwaliteitseisen voor het beroep Diëtist & Cognitieve gedragstherapie voor Diëtetiek en volgen geregeld bijscholingen om kennis over voeding, ziekten, psychologie, holisme, wetenschappelijk onderzoek en leefstijl hoog te houden). Tevens organiseren wij een bijeenkomst met diverse diëtisten in Amsterdam (Intervisie) om te overleggen over onze werkzaamheden.