Polyvagaal therapie.

​

Een Eenvoudige Uitleg van Polyvagaal Therapie: 

Het Verbinden van Lichaam en Geest voor Emotioneel Welzijn. Polyvagaal therapie is een benadering die de verbinding tussen het zenuwstelsel, emoties en welzijn onderzoekt en gebruikt om psychologische en emotionele genezing te bevorderen.

​

Vriendschap sluiten met jouw zenuwstelsel.

Het doel van het in kaart brengen van het autonome zenuwstelsel is om cliënten te helpen hun ervaring van de wereld in beeld te brengen aan de hand van de drie toestanden van:

​

1. Ventraal vagaal > veiligheid.

2. Sympatisch > angst & paniek (gevaar en levensbedreiging)

3. Dorsaal vagaal > dissociatie & wanhoop.

​

Door lichamelijke reacties, overtuigingen, emoties en gedragingen nauwkeurig in kaart te brengen, te analyseren en te evalueren, is het mogelijk om gedragingen, hormoonhuishouding (en aanmaak), emoties, darmflora te veranderen.

​

Bij 'het zenuwstelsel in kaart brengen’, ligt de nadruk op het leren herkennen van respons-patronen. De coaching en bijbehorende oefeningen voor thuis, stelt cliënten in staat om hun positie in de hiërarchie van het autonome zenuwstelsel te gaan herkennen en voorspellen.

​

Je zenuwstelsel en haar 'paden'.

Hoe vaker en hoe dieper je over een trauma praat en herbeleefd, hoe sterker het zenuwstelsel steeds aangaat.

De weg van het praten, overdenken, blijven op dit pad van het trauma, maakt 'de weg' / 'de paden' (in het zenuwstelsel > Sympathisch / Dorsaal pad) van het trauma steeds dieper.

​

Denk aan een paardenkoets (of paardenkar) op een onverharde weg, die keer op keer dit pad berijdt > de band-sporen worden steeds duidelijker en dieper in de weg gekerfd.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

Op een bepaald moment is het pad zo 'duidelijk en diep', dat dit de enige weg lijkt om te belopen, berijden, begaan.

Eruit komen wordt steeds moeilijker (ook omdat wanneer het trauma wordt aangeraakt, je weer snel en makkelijk in die 'groeven' slipt/glipt en hierin blijft) en is helemaal niet fijn, wanneer je merkt dat deze route je helemaal niet gelukkig maakt.. maar je in patronen houdt die je neerslachtig, depressief en ongelukkig maken.

​

Er moeten 'nieuwe paden' worden gecreëerd om weer ontspannen, gelukkig en je fijn te voelen; levensenergie te voelen en ervaren.

 

Nieuwe 'groeven/paden' worden gecreëerd; Het fijne verankeren. Wat vind je wel fijn aan jezelf, wat vind je ok aan jezelf en de ander, hierbij stilstaan en erbij blijven in plaats van terugschieten in trauma-paden (trauma groeven en paden).

​

Nieuwe paden, die je 'dieper' kunt maken, door ze steeds opnieuw te belopen/berijden. Paden die steeds 'bekender' en 'makkelijker' worden, omdat deze ook steeds dieper worden vastgezet in je zenuwstelsel.

​

Naar dat fijne gevoel toegaan, is hard werken (over de pijn kan je meestal wel praten als je gewend bent om in je trauma te zitten, te blijven). Hoe langer je in die fijne gevoelens kunt blijven, hoe dieper 'die nieuwe groef/dat nieuwe pad' wordt en ook een bekend(e) 'groef/pad' wordt. Elke minuut dat je in dat fijne gevoel kunt blijven draagt bij aan een nieuw spoor, een nieuwe groef, een nieuw pad.

​

Fijne dingen voelen, fijne dingen meemaken, en grenzen en behoeften aangeven en herkennen. Voor jezelf leren opkomen.

Jezelf leren kennen (leren voelen wanneer iets jou triggert, leren voelen hoe je er ook weer uit kunt komen - hoe kun je goed voor jezelf zorgen - voor je lijf). Hoofd-lijf verbinding voelen. Dat voelt fijn.

​

Heling vindt niet plaats door telkens weer door de (heftige) pijn (het trauma herbeleven) heengaan. Het is geen heling, maar jezelf pijnigen. Je doet je lichaam pijn, keer op keer, je heelt niet. Helen is voelen dat je 'heel bent'. Het is 'zacht' helen. Naar je lichaam toevoelen, in plaats van van haar/hem af.

​

Vertragen - bewustwording - herverbinding.

​

Ik begeleid je graag bij dit persoonlijke onderzoek, deze bewustwording en creëren van nieuwe paden.

Ben je geïnteresseerd? neem dan contact op via het contactformulier.